Τον τουρισμό έτσι θα τον αφήσουμε;

Του Γιώργου Κράλογλου 

Ξεριζώσαμε τη βιομηχανία, πριν 40 χρόνια. Κάναμε πιο μικρούς τους μικρομεσαίους,  πριν 5 χρόνια. Μένει ο τουρισμός. Μήπως ξεχάστηκε…, από το κράτος; 

Στο κράτος του Ελλαδιστάν είναι πάρα απλό. Θα συνεχίσουμε να τον αγνοούμε ως Πολιτεία,  όπως κάνουμε και σήμερα,  εκτός από αυξήσεις σε ενέργεια,  με ΦΠΑ επί των φόρων και σε ηλεκτρισμό με ό,τι μας κατέβει στην τιμή…

Τον τουρισμό τον αγνοείς και όταν κρατάς στο συρτάρι σου, στις αρμόδιες υπηρεσίες, περισσότερα από 500 σχέδια για παραπέρα ανάπτυξη περιοχών της περιφέρειας ή και των νησιών επειδή οι τοπικοί άρχοντες, έτσι δείχνουν (προεκλογικά πάντα) αντρειοσύνη και αντίσταση στα σχέδια του κεφαλαίου που δήθεν είναι ενάντια στο τοπίο… Άρνηση σε επενδύσεις. Και ας είναι μέσα στα σχέδια και προσλήψεις και παράλληλες δουλειές στην περιοχή. Τα έχουμε ζήσει αυτά. Και θα τα ζήσουμε ξανά καθώς από τον Ιούνιο μέχρι και τον Οκτώβριο θα είμαστε σε εκλογές. Και ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Κόντρες και υπονομεύσεις επενδύσεων και επιχειρήσεων, που (τελικά) εξυπηρετούν τον ντόπιο ανταγωνισμό. Εδώ λοιπόν τι θα κάνει το κράτος τώρα που λόγω και της τραγωδίας των Τεμπών ισχυριζόμαστε ότι θα το ξαναχτίσουμε;

Τον τουρισμό τον αγνοείς όταν σκόπιμα,  ως κράτος, δεν θέλεις να βρεις τις σωστές ισορροπίες στην αγορά ανάμεσα στα τουριστικά ξενοδοχεία με το κόστος που τα έχουμε υποχρεώσει να έχουν και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια ή άλλα καταλύματα που δεν νοιάστηκε το κράτος του Ελλαδιστάν πώς προσφέρουν ό,τι ισχυρίζονται ότι προσφέρουν… Η προσοχή και το ενδιαφέρον του σωστού κράτους και της πολιτικής και εδώ, όπως και στις ανεπτυγμένες τουριστικά χώρες, είναι ό,τι λέγεται προστασία υγιούς ανταγωνισμού. Αυτό που σε εμάς είναι γνωστό μόνο ως ευκαιρία πλουτισμού από τους “επιχειρηματίες” και παράγοντες που έχουν ορισθεί ως ελεγκτές και παραλήπτες των καταγγελιών. Τι θα κάνει το κράτος τώρα που λόγω και της τραγωδίας των Τεμπών ισχυριζόμαστε ότι θα το ξαναχτίσουμε;

Τον τουρισμό τον αγνοείς όταν σκόπιμα, ως κράτος, δεν δείχνεις την παρουσία σου σε ό,τι λέγεται λειτουργία παροχής υπηρεσιών. Στα μαγειρεία για παράδειγμα, στα ψυγεία που αποθηκεύονται αυτά που θα σερβιρίσουν στους επισκέπτες τα ξενοδοχεία και ιδίως τα λεγόμενα καταλύματα. Στους χώρους γύρω. Αλλά και στις κοντινές χωματερές. Τι νομίζουμε δηλαδή. Ότι έτσι και κόψουμε τις κορδέλες των εγκαινίων στις τουριστικές εγκαταστάσεις πάει και τελείωσε η παρουσία του κράτους; Άρα τι θα κάνει το κράτος τώρα που λόγω και της τραγωδίας των Τεμπών ισχυριζόμαστε ότι θα το ξαναχτίσουμε;

Τον τουρισμό τον αγνοείς και όταν (μάλλον σκόπιμα όπως λένε πολλοί…) αφήνεις ανεξέλεγκτη την αισχροκέρδεια. Θα μου πεις ότι αυτό δεν στέκει γιατί χάνει και ο κορβανάς μαζί με τους άλλους και άρα το κράτος λειτουργεί… Δεν είναι έτσι όμως. Γιατί ανάμεσα στα συμφέροντα κράτους και επιχειρήσεων παρεμβάλλονται άλλα “συμφέροντα” και πολλά “μαγαζάκια” που έχουν τα μέσα με το κράτος. Είναι τόσο γνωστά και πολύχρονης ιστορίας όλα αυτά στο Ελλαδιστάν που θα μας χρειαστούν σελίδες για την πιστή αναφορά τους και την αποτύπωσή τους. Τι θα κάνει και εδώ το κράτος τώρα που λόγω και της τραγωδίας των Τεμπών ισχυριζόμαστε ότι θα το ξαναχτίσουμε;

Επειδή λοιπόν η πασαρέλα της πολιτικής μας είπε ήδη πολλά για την επανίδρυση του κράτους (με αφορμή την τραγωδία στα τρένα) ρίχνουμε μια πρώτη ιδέα. Δείξτε το νέο κράτος ξεκινώντας από τις ευθύνες του στον τουρισμό. Η νέα τουριστική περίοδος προσφέρει την καλύτερη ευκαιρία. Εκτός αν πολιτικά συμφέρει να αφήσετε και τον τουρισμό στη μοίρα του όπως την παραγωγή και την υπόλοιπη ιδιωτική οικονομία. Μικρομεσαία και μεγάλη.

CAPITAL.GR

Ακολουθήστε το Entospolis στο Facebook