Ο ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά εσωστρέφειας

9

Πάνος Αμυράς

Χρειαζόταν τόσο πολύ ο Τσίπρας τον Πολάκη για να επαναλάβει τη διεθνώς γνωστή κυβίστησή του και να τον επαναφέρει στο ψηφοδέλτιο του κόμματος;

Η απάντηση για όσους βρίσκονται εντός του στενού ακροατηρίου του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταφατική. Ο Πολάκης έχει φανατικούς υποστηρικτές και η μη κάθοδός του στα Χανιά θα στοίχιζε στο κόμμα. Επιπλέον, η συγκυρία προσφέρεται για τυφλή αντισυστημικότητα και άφθονη τοξικότητα. Ο Τσίπρας ποτέ δεν θα έμπαινε στην προεκλογική περίοδο με πληθυντικούς ευγενείας και προσκλήσεις για τσάι στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς. Θα επιχειρήσει να «χαλάσει» το παιχνίδι του αντιπάλου, ιδίως τώρα που υπάρχει θυμός και θλίψη στην κοινωνία για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Η επιστροφή του Πολάκη στις τάξεις του κόμματος εντάσσεται στο πλαίσιο της προσπάθειας του Τσίπρα να συσπειρώσει τη βάση, και μάλιστα την πιο «σκληροπυρηνική», που έδειχνε τάσεις φυγής προς Βαρουφάκη.

Ομως, άλλο συσπείρωση και άλλο εσωστρέφεια. Ο Πολάκης για τους ψηφοφόρους του Κέντρου, και κυρίως της Κεντροαριστεράς, τους οποίους υποτίθεται ότι θέλει να προσελκύσει η Κουμουνδούρου, συμβολίζει την πολιτική παρακμή, κανείς δεν θέλει σε θέσεις ευθύνης έναν τύπο που δεν ξέρει να κάνει τίποτε άλλο από το να βρίζει και να απειλεί λες και βρίσκεται μονίμως σε καταγώγια. Ο Τσίπρας, στην προσπάθειά του να αυξήσει τα ποσοστά συσπείρωσης, θα μετρήσει απώλειες στη μεγάλη εικόνα, ο ίδιος πιστεύει ότι το ισοζύγιο μπορεί να είναι θετικό, όμως κάνει λάθος. Η παλινδρόμηση του κόμματος σε τακτικές ακραίας πόλωσης απωθεί ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος, το οποίο σοκαρίστηκε από την τραγωδία των Τεμπών, όμως δεν ψάχνει εναλλακτικές στις πρακτικές του 2015.

 Χρειαζόταν τόσο πολύ ο Τσίπρας τον Πολάκη για να επαναλάβει τη διεθνώς γνωστή κυβίστησή του και να τον επαναφέρει στο ψηφοδέλτιο του κόμματος;

Η απάντηση για όσους βρίσκονται εντός του στενού ακροατηρίου του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταφατική. Ο Πολάκης έχει φανατικούς υποστηρικτές και η μη κάθοδός του στα Χανιά θα στοίχιζε στο κόμμα. Επιπλέον, η συγκυρία προσφέρεται για τυφλή αντισυστημικότητα και άφθονη τοξικότητα. Ο Τσίπρας ποτέ δεν θα έμπαινε στην προεκλογική περίοδο με πληθυντικούς ευγενείας και προσκλήσεις για τσάι στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς. Θα επιχειρήσει να «χαλάσει» το παιχνίδι του αντιπάλου, ιδίως τώρα που υπάρχει θυμός και θλίψη στην κοινωνία για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Η επιστροφή του Πολάκη στις τάξεις του κόμματος εντάσσεται στο πλαίσιο της προσπάθειας του Τσίπρα να συσπειρώσει τη βάση, και μάλιστα την πιο «σκληροπυρηνική», που έδειχνε τάσεις φυγής προς Βαρουφάκη.

Ομως, άλλο συσπείρωση και άλλο εσωστρέφεια. Ο Πολάκης για τους ψηφοφόρους του Κέντρου, και κυρίως της Κεντροαριστεράς, τους οποίους υποτίθεται ότι θέλει να προσελκύσει η Κουμουνδούρου, συμβολίζει την πολιτική παρακμή, κανείς δεν θέλει σε θέσεις ευθύνης έναν τύπο που δεν ξέρει να κάνει τίποτε άλλο από το να βρίζει και να απειλεί λες και βρίσκεται μονίμως σε καταγώγια. Ο Τσίπρας, στην προσπάθειά του να αυξήσει τα ποσοστά συσπείρωσης, θα μετρήσει απώλειες στη μεγάλη εικόνα, ο ίδιος πιστεύει ότι το ισοζύγιο μπορεί να είναι θετικό, όμως κάνει λάθος. Η παλινδρόμηση του κόμματος σε τακτικές ακραίας πόλωσης απωθεί ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος, το οποίο σοκαρίστηκε από την τραγωδία των Τεμπών, όμως δεν ψάχνει εναλλακτικές στις πρακτικές του 2015.

Χρειαζόταν τόσο πολύ ο Τσίπρας τον Πολάκη για να επαναλάβει τη διεθνώς γνωστή κυβίστησή του και να τον επαναφέρει στο ψηφοδέλτιο του κόμματος;

Η απάντηση για όσους βρίσκονται εντός του στενού ακροατηρίου του ΣΥΡΙΖΑ είναι καταφατική. Ο Πολάκης έχει φανατικούς υποστηρικτές και η μη κάθοδός του στα Χανιά θα στοίχιζε στο κόμμα. Επιπλέον, η συγκυρία προσφέρεται για τυφλή αντισυστημικότητα και άφθονη τοξικότητα. Ο Τσίπρας ποτέ δεν θα έμπαινε στην προεκλογική περίοδο με πληθυντικούς ευγενείας και προσκλήσεις για τσάι στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους της Κεντροαριστεράς. Θα επιχειρήσει να «χαλάσει» το παιχνίδι του αντιπάλου, ιδίως τώρα που υπάρχει θυμός και θλίψη στην κοινωνία για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Η επιστροφή του Πολάκη στις τάξεις του κόμματος εντάσσεται στο πλαίσιο της προσπάθειας του Τσίπρα να συσπειρώσει τη βάση, και μάλιστα την πιο «σκληροπυρηνική», που έδειχνε τάσεις φυγής προς Βαρουφάκη.

Ομως, άλλο συσπείρωση και άλλο εσωστρέφεια. Ο Πολάκης για τους ψηφοφόρους του Κέντρου, και κυρίως της Κεντροαριστεράς, τους οποίους υποτίθεται ότι θέλει να προσελκύσει η Κουμουνδούρου, συμβολίζει την πολιτική παρακμή, κανείς δεν θέλει σε θέσεις ευθύνης έναν τύπο που δεν ξέρει να κάνει τίποτε άλλο από το να βρίζει και να απειλεί λες και βρίσκεται μονίμως σε καταγώγια. Ο Τσίπρας, στην προσπάθειά του να αυξήσει τα ποσοστά συσπείρωσης, θα μετρήσει απώλειες στη μεγάλη εικόνα, ο ίδιος πιστεύει ότι το ισοζύγιο μπορεί να είναι θετικό, όμως κάνει λάθος. Η παλινδρόμηση του κόμματος σε τακτικές ακραίας πόλωσης απωθεί ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος, το οποίο σοκαρίστηκε από την τραγωδία των Τεμπών, όμως δεν ψάχνει εναλλακτικές στις πρακτικές του 2015.

Σε αυτή τη συγκυρία, η κυβέρνηση, διορθώνοντας τα λάθη της και προτάσσοντας θέσεις για την επόμενη μέρα, με σημαντικότερη τομή την αναγκαία αλλαγή λειτουργίας του κράτους, μπορεί να ανακτήσει το χαμένο έδαφος, αποτελεί ασφαλέστερη επιλογή για όσους δεν ενδιαφέρονται για σκυλοκαβγάδες, αλλά για το πώς θα πάει η χώρα μπροστά.

Μειώστε τιμές σε καύσιμα και τρόφιμα

Η τιμή του πετρελαίου κατρακύλησε στα 70 δολάρια λόγω των ανησυχιών για το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα και την πιθανή συρρίκνωση της οικονομίας. Το φυσικό αέριο πλέον τιμολογείται κάτω από τα 40 ευρώ, από 120 τον περασμένο Δεκέμβριο, για τους ίδιους λόγους. Η ενέργεια, που αποτελεί βασικό παράγοντα διαμόρφωσης του κόστους παραγωγής, βρίσκεται σε επίπεδα χαμηλότερα κατά 50% σε σχέση με πέρυσι, επομένως η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού πρέπει να γίνει ορατή και στα βασικά καταναλωτικά είδη.

Η κυβέρνηση οφείλει να εντατικοποιήσει τους ελέγχους, πρώτον, στα πρατήρια καυσίμων, ώστε οι μειώσεις να περάσουν αυτούσιες και στις αντλίες, και, δεύτερον, στο κύκλωμα διακίνησης τροφίμων, όπου ακόμα συνεχίζονται οι ανατιμήσεις.

Ο βάνδαλος και ο δήμαρχος

Ολοι είδαμε τη σκηνή με τον δήμαρχο της Φλωρεντίας έξαλλο από το βανδαλισμό να αρπάζει έναν ακτιβιστή ο οποίος έβαφε με σπρέι το ιστορικό παλάτι της πόλης. Ο δήμαρχος δεν μπορούσε να μείνει άπραγος μπροστά σε μία τέτοια παραφροσύνη, ένας διαδηλωτής υποτίθεται για το κλίμα να καταστρέφει ένα μνημείο της ανθρωπότητας. Μοιραία ερχόμαστε στα δικά μας. Οι βανδαλισμοί σε ιστορικά κτίρια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα Προπύλαια, είναι δυστυχώς μέρος της καθημερινότητας. Παρά τις προσπάθειες του Δήμου Αθηναίων, που έχει καθαρίσει πολλά κτίρια από τα γκράφιτι και τα συνθήματα, η εικόνα της πόλης είναι γκρίζα, όπου υπάρχει καθαρή επιφάνεια, αμέσως οι διάφοροι βάνδαλοι τη μαγαρίζουν με τις μουτζούρες τους. Η κοινωνική εργασία για την αποκατάσταση των κτιρίων ή η χρηματική ποινή για τις ζημιές θα μπορούσαν να εξεταστούν ως μέτρα για τον περιορισμό του φαινομένου, αν και το βασικότερο μέσο μιας πολιτείας είναι να καταδείξει στους πολίτες ότι ο δημόσιος χώρος είναι δικός τους και αξίζει σεβασμό. Μόνο έτσι θα υπάρχει αποτελεσματική προστασία από τους βάνδαλους.

 

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ

Ακολουθήστε το Entospolis στο Facebook