Λαϊκή οργή για τις ποινές-χάδια σε κακοποιήσεις ζώων

1

Της Σταματίνας Σταματάκου

Η ανάγκη για μετατροπή των ειδεχθών κακοποιήσεων ζώων από πλημμέλημα σε κακούργημα μοιάζει πλέον μονόδρομος

Το σύστημα απονομής Δικαιοσύνης στην Ελλάδα χωλαίνει. Γεμάτο «παραθυράκια» και με μία αδιανόητη χρονοκαθυστέρηση που αποδεικνύει ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός μόνος για τους αμνήμονες. Άνθρωποι που έχουν καταδικαστεί σε 20 χρόνια φυλάκιση για παιδεραστία βγαίνουν στα 2 χρόνια και πράττουν με την ίδια -αν όχι περισσότερη- άνεση τα ίδια εγκλήματα. Είναι τόσο συχνή η επανάληψη των εγκλημάτων που την υπαιτιότητα παύει να την έχει μόνο ο εγκληματίας αλλά και το ίδιο το δικαστικό σύστημα.

Τα πιο τρανά παραδείγματα συναντώνται στις κακοποιήσεις ζώων. Ειδεχθείς κακοποιήσεις που δεν καταγγέλονται ποτέ ή που δεν καταγγέλονται οι δράστες τους ή και που όταν καταγγέλονται οι δράστες καταλήγουν να μην καταδικάζονται ή να καταδικάζονται με ποινές-χάδια, ποινές γελοίες δίχως αντίκρυσμα. Καταδικάζονται συνήθως σε λίγα χρόνια φυλάκισης με αναστολή και χρηματικό πρόστιμο που σπάνια αγγίζει τα 30.000 ευρώ.

Σημειωτέον ότι η κακοποίηση ζώων θεωρείται πλημμέλημα και όχι κακούργημα. Δηλαδή η κακοποίηση ζώου με τη διατάραξη κοινής ησυχίας είναι το ένα και το αυτό. Πλημμέλημα το μεν, πλημμέλημα και το δε. Πλημμέλημα να βάλει τη μουσική ένα μπαρ στο τέρμα, πλημμέλημα να γδάρεις ζωντανά δύο κουτάβια. Κι όταν φτάσει η δίκη -αν ποτέ φτάσει- η υπόθεση στα δικαστήρια και αν ο δικαστής αποφασίσει να εφαρμόσει τον νόμο (ουκ ολίγες οι περιπτώσεις κακοδικίας με τους προέδρους δικαστηρίων να κοιτούν με μισό μάτι τους φιλόζωους) τότε η ποινή προβλέπει αναστολή στην φυλάκιση, άρα ο καταδικασθείς δεν μπαίνει ποτέ φυλακή. Οπότε η τιμωρία του είναι σχεδόν μηδαμινή.

Χθες ένας 55χρονος στο χωριό Κουνουπιδιανά των Χανίων της Κρήτης με τρία παιδιά μέσα στο σπίτι του και τη σύζυγό του έγκυο πήρε το σκύλο του στην αυλή, τον κρέμασε από το λουρί και του έκοψε με τανάλια τους όρχεις γιατί τον εκνεύρισε που έριχνε το νερό… Το σκυλί ούρλιαζε από τους πόνους και ένας Γερμανός τουρίστας που είχε πάει για να βοηθήσει την φιλοζωική στην Σούδα το άκουσε. Για καλή τύχη του ζώου βρέθηκε εκεί ο φιλόζωος Γερμανός τουρίστας, διαφορετικά αν περιμέναμε από την γειτονιά του δράστη κανείς δεν είχε ακούσει τίποτα… Είναι γνωστό ότι η ομερτά των τοπικών κοινωνιών καλά κρατεί.

Ο δράστης μετά το περιστατικό κρύφτηκε για να αποφύγει προφανώς τη διαδικασία του αυτοφώρου και να βρει δικηγόρο. Κι όσο ο δράστης κρυβόταν τόσο η οργή του κόσμου μεγάλωνε. Η οργή όλων των ανθρώπων που έχουν δει φρικτές κακοποιήσεις και τους δράστες ανενόχλητους στα σπίτια τους χωρίς να μπορούν να τους κάνουν τίποτα. Η οργή γι’ αυτούς που βάζουν φόλες στα κρυφά. Η οργή γι’ αυτούς που πυροβολούν στα χωράφια και στις αυλές. Η οργή γι’ αυτούς που γδέρνουν και κρεμάνε στα δέντρα τα έρημα τα ζωντανά. Η οργή όλων χθες βρήκε τον δράστη. Είχε όνομα, επώνυμο, φωτογραφία, διεύθυνση και οικογενειακή κατάσταση.

Κι όσο δράστης δεν παραδινόταν, τόσο κυκλοφορούσε η αναλυτική του περιγραφή με κάθε λεπτομέρεια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τους φιλόζωους να «απαιτούν» απότην ΕΛΑΣ να συλληφθεί και να παρεπεμφθεί στη Δικαιοσύνη.

Και ναι, η αυτοδικία δεν είναι ποτέ η λύση αλλά την ίδια ώρα αποδεικνύεται ότι δεν έχουμε λύση στο σύστημα απονομής Δικαιοσύνης. Ακόμη και να φτάσει η υπόθεση στα δικαστήρια θα του επιβληθούν λίγα χρόνια ή ακόμη και μήνες φυλάκισης με αναστολή, άρα ποτέ δεν θα μπει φυλακή, και ένα πρόστιμο που μετά βίας θα φτάσει τις 30.000 ευρώ. Κι αυτό φυσικά αν δεν ασκήσει έφεση και το εφετείο δεν την κάνει δεκτή. Αυτή θα είναι η τιμωρία του. Αυτός θα είναι ο τρόπος που προστατεύει η πολιτεία τους πολίτες γιατί προφανώς ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι επικίνδυνος όχι μόνο για τον ίδιο του τον σκύλο αλλά και για τα παιδιά του και για την κοινωνία.

Κι όσο οι κυβερνήσεις που φτιάχνουν νόμους δεν ακούνε, τόσο η οργή θα μεγαλώνει και τόσο η αυτοδικία θα φτάνει όλο και πιο κοντά στη λύση. Η ευκαιρία για αυστηροποίηση των ποινών -τουλάχιστον ως προς την κακοποίηση των ζώων- είναι εδώ. Η ανάγκη για μετατροπή του πλημμελήματος σε κακούργημα μοιάζει μονόδρομος πλέον. Εν έτει 2020 με την Ελλάδα έτοιμη να γιορτάσει τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση υπάρχουν συμπολίτες μας που -ουσιαστικά- ανεμπόδιστοι κρεμάνε, τεμαχίζουν, γδέρνουν, πυροβολούν, αποκεφαλίζουν, βάζουν φωτιά και βασανίζουν με κάθε πιθανό τρόπο τα ζώα.

Πηγή: https://www.skai.gr/news/opinions/

Ακολουθήστε το Entospolis στο Facebook